Мукаддима

 

Ким Исломдан бошка динни хохласа, бас, ундан бу харгиз кабул килинмайди ва у охиратда зиён кўргувчилардан бўлади. (Оли Имрон 85)

«Ахли китобдан хеч нарса сўраманглар. Улар адашган одамлардир, сизларни харгиз хидоятга сола олмайди. Уларга ишонсангиз, ё ботилни тасдик килган бўласиз, ё хакни ёлгонга чикарган бўласиз. Аллохга касамки, Мусо ва Исо тирик бўлганларида, менга эргашишдан бошка нарса уларга халол бўлмасди». Хофиз Абу Яъло Жобир р.а дан ривоят килган хадис

Мукаддима

«Хозирги вактда миссионерлар томонидан турли адабиётлар, айникса, насораликни таргиб килувчи китоблар, рисолалар ва «Мукаддас хушхабар» номи билан ботил асарлар кўплаб ўзбек тилига таржима килиниб, одамларга айникса, ёшларга бепул таркатиляпти. Насораликни кабул килган кишиларга эса доллар, чет элга саёхат путевкалари хадя килиниб, халкимиз эътикодини, маънавиятини бузиш холлари рўй бермокда. Юртдошларимиз ўз тарихини, пайгамбар тарихини, дин тарихини билмаганликлари сабабли носаролар хам Худони тан олар экан-ку, дейишиб пулга, арзимас мол дунёга динларини сотяптилар ва бу ишлари каттик гунох эканлигини тушунмаяптилар…» (Рахматуллох корининг «Куръони карим Исо пайгамбар хакида» китобидан.)
Маълумки, охирги пайтларда кўп ёшу карилар ўзларининг мукаддас динларини ташлаб хар хил дин ва диний окимларга ўтиб кетмокдалар. Муртадлар сони кундан кунга кўпайиб бориши шу даражага етдики, битта Тошкент шахрининг ўзида минглаб туб ахоли вакиллари христиан динига ўтиб кетган. Бу холга чек кўйилмас экан, якин келажагимизда улар сони миллиондан ошиб кетиши мумкин. Бу хол яхшилаб ўрганилмаса миллат боркарорлигига тахдид солиши турган гап!!!
Мустакил бўлган кунимиздан бошлаб, чет эллардан турли хил диний окимларнинг юртимизга ёпирилиб келиши авж олиб кетганлиги хеч кимга сир эмас. Айникса, миссионерларнинг хамласида катта хавф яшириниб ётибди. Улар мамлакатимизнинг «содда» фукароларини ўз тузокларига илинтириб, онгини захарламокдалар. Окибат бундай инсонлар манкуртга айланиб, миллат, давлат ва диннинг кадрига етмай ватанига, диёнатига бўлган садокат гулларини оёк ости килмокдалар. Шундай окимларнинг бири ва ўта хавфлиси миссионерлик харакатидир. Миссионерлик фаолияти мафкурамиз учун ёт унсур бўлиб колмай, балки маънавиятимиз ривожи учун хам тўсикдир. Якиндагина сиёсий мустакилликка эришганимизда, нима, энди маънавий кулга айланамизми? Айтинг, миссионер найрангбозларнинг кўгирчоги бўлишимиз керакми? Агар биз миссионерларнинг зарбасидан чекинсак, бу дунёда ва охиратда шарманда бўламиз-ку? Ахир, биз нафакат ўзимиз учун, балки келажак авлоднинг диний камолоти учун хам масъулмиз-ку? Бизнинг юртимиз хисобидан уларнинг издошлари кундан кунга кўпайиб бораётганлигининг сабаби нима экан? Бухорий, Термизий, Ибн Сино, Беруний, Ахмад Яссавий, Амир Темур, Улугбек, Алишер Навоий ва Мирзо Бобурларнинг авлоди нега ўзга динларга ўтиб кетмокдалар? Шу эдими, Кодирий, Фитрат, Чўлпон ва Согунийлар орзу этган озодлик?
Аллох таоло «Бакара” сурасининг 256 оятида: « Динга мажбур килиш йўк», деб мархамат килган. Кимда ким: «Менинг йўлим, менинг мафкурам тўгри» деб бошкаларни зўрлаш ва алдаш йўли билан ўз динига, ўз мафкурасига тортмокчи бўлар экан, албатта у Аллохнинг хурриятига, Аллохнинг иродасига карши борган бўлади. Кайси инсон Аллохнинг хохишига карши бориб, голиб бўла оларди?! Ундай нодонлар факатгина халк бошига ташвишу кулфатлар келтириб, окибатда халкнинг нафратига ва Аллохнинг газабига учрайди.» (Камолот сари китобидан. Хожи Ахмаджон Бобомурод) Шунга карамасдан, насроний дин окимларидан юртимизда Иехова шохидлари, Евангелистлар, Адвентистлар, Баптистлар ва бошка кўплаб катта-ю кичик черков вакиллари ўзларининг «самарали» овларига ўлжа изламокдалар.
Инсоният учун икки йўл бор ФАЛОКАТ ёки НАЖОТ. Аллох таоло ўта Рахимли ва Мехрибон бўлганлигидан, инсониятга ўзининг элчиларини юбориб, абадий нажотни таклиф этган. Орамизда хозирда пайгамбарлар бўлмаса-да, лекин улар ўргатиб кетган таълимотлар ва кўрсатиб берган йўллар мавжуддир. Айримлар шу даражада бузилиб кетганки, уни таърифлашга тил ожиздир. Баъзилар эса адашиб, зулмат баткогига гарк бўлганлар. Лекин, инсониятнинг нажот топиши учун бир йўл бор, у хам бўлса Ислом динидир. Охират ва бу дунё хакикатларини ўзида мужассам этган дин Исломдир. Исломнинг асл хакикати эса тавхиддир.
«Борликдаги энг мухим ва улуг хакикат буюк ва холик зот, осмонлару ерни, инсу жинни яратувчи зот, борликни, ундаги низомларни, табиатни, конунларни яратувчи зот, кўринадигану кўринмайдиган хамма нарсаларни яратувчи зот, Аллохнинг борлигига ишониб иймон келтирмок»( Абдуллох Саъд, “Исломнинг асосий хакикатлари”)
Миссионерлар даъват этаётган нарса хам, кўринишидан чиройли бўлиши, миссионерларнинг мулойим гаплари-ю, хайр-эхсонларининг чегараси йўк бўлиб туйилиши мумкин, аммо улар даъват этган нарса Тавхид эмас, аксинча ширкдир. Аслида барча самовий динларнинг калби тавхид бўлиши керак эди.
«Бутун самовий динларда ТАВХИДнинг айри ва ахамиятли ўрни бордир. Хазрати Нухдан, то хазрати Мухаммад алайхиссаломга кадар бутун пайгамбарларнинг даъватларида илк мавзу Тавхид шиори эди. Аллох таоло ўз кулларига хидоят килиб юборган бутун пайгамбарларнинг илк вазифалари бир биридан ажрамайдиган ва бир бирини тўлдирадиган икки асосдан иборатдир:
а) факат Аллохга ибодат килишга даъват;
б) тогутлардан (сохта маъбудлардан) узокланишга даъват».
(Ю.Карзавий Тавхид хакикатлари.)
Насронийларнинг баъзилари Исо алайхиссаломни Робб (Господь), баъзилари эса Худонинг ўгли дедилар. Исо алайхиссаломнинг оналарини хам худо килиб олдилар (богородица, богаматерь, дева Мария), хатто 431 йилда ўтказилган жахон соборида Биби Марямни «худонинг онаси» деб расман тан олишган. Католиклар ва бошка христиан окимлари орасида Биби Марямга сигиниш жуда ривожланиб кетди. Хатто черковларда Биби Марямнинг хайкал ва расмларини ўрнатиб, унга сигинадилар. Аслида эса Исо алайхиссалом, биргина Аллохга ибодат килишни даъват этган эди. У осмонга кўтарилиб кетгач ва хакикий хаворийлар давриданок сохта устозлар хар хил ботил таълимотлари ила Исо алайхиссалом йўлларига хамла килдилар (инша-аллох бу масалани кейинги бобларда ўрганамиз). Хозир эса Куръони каримга мурожат этамиз:Аллох: «Эй, Исо ибн Марям, сен одамларга, Аллохни кўйиб, мени ва онамни илох килиб олинглар, дедингми?» деганини, у эса: «Эй, пок Парвардигор, хакким йўк нарсани мен айта олмайман-ку. Агар айтган бўлганимда, батахкик, сен уни билар эдинг. Сен менинг дилимдагини биласан, мен сендаги хеч нарсани билмайман. Албатта, сен ўзинг гайбларни энг яхши билгувчи зотсан», деганини эсла.«Мен уларга ўзинг менга амр килган нарса менинг Роббим ва сизнинг Роббингизга ибодат килингдан бошкасини айтганим йўк. Ва модомики ораларида эканман, уларга гувох бўлдим. Мени ўзингга олганингдан сўнг, сенинг ўзинг уларга кузатувчи бўлдинг. Зотан, сен хар бир нарсага гувохсан».(Моида 116-117, “Тафсири хилол”дан таржима)
Насроний дин вакиллари Куръони каримга иймон келтирмайдилар, балки Аллох таолонинг хак китоби бўлмиш Куръони каримни «Мухаммад алайхиссалом ёзган» дейишдан хам чўчимайдиган кавм бўлганлиги сабаб, уларга ўзлари мукаддас санаб келаётган китобларидан «хужжат» ва далил кўрсатишга мажбурмиз. Бу билан уларнинг мукаддас китоблари бенуксон ва Аллох таоло нозил килган холда дея айтишдан сакланаман. Уларни камситиб ёки ёмонлаб кўрсатиш ниятидан хам узокман, факат «виждон эркинлиги» конунидан «самарали» фойдаланиб ва гирром йўллар билан ислом дини вакилларини ўз тузокларига илинтириш максадида юрган баъзи бир христиан миссионерлари хамда уларнинг ўлжасига айланаётган манкуртларга хитоб киламан.
Биз мусулмонлар иймон келтирган китоб, бу Исо алайхиссалом баён этган хушхабар яъни хак Инжилдир. Хозирги кунимиздаги мавжуд Инжиллар Исо алайхиссаломга нозил бўлган Инжил эмасдир. Буни мазкур китоб номлариданок билиб олса бўлади. Мисол учун Матто баён этган хушхабар, Лука баён этган хушхабар, Юханно ва Марк баён этган хушхабарлардир. Тарихда яна кўп Инжиллар бўлган. Тарихий бўхронларга дош беролмай, кўп Инжиллар йўколиб ёки «йўкотилиб» ташлангандир. Хозирда хам дин таргиботчиларининг хохлаганидан Исо алайхиссалом баён этган хушхабарни менга кўрсатинг дейилса, улар буни кўрсата олмайди. Кўрсатишга ожиздир. Яна, Исо алайхиссалом «мен худоман, менга ибодат килинг» деб айтган жойи бўлса, менга бир кўрсатинг деб савол килсангиз, кўрсатиб беришдан яна ожиз бўлади, аммо Исо алайхиссаломни худо дейишдан кайтмайди. Ўзгартирилган Инжилда хам аник килиб «Исо бу Худо» деб айтилмаган, балки ноаник ибораларни хар хил окимлар ўзларича таъвил киладилар. Таъвилларида яна ўзларини хак деб биладилар. Таъвил килаётган нарсаларининг манбаъсини бир ўрганиб чиксалар фойдадан холи бўлмас эди.
Хулласкалом, эътиборингизни Инжилдаги тавхид масаласи ва бошка баъзи бир акидавий ихтилофларга каратмокчиман.
“...Бизга нима учун бу мавзу керак?
Авваламбор, халкимизни огохликка, сергакликка чакириш, зеро “Ватан”, “Миллат”, “Дин” тушунчалари мукаддас тушунчалардир. Уларга эътиборсизлик килишга хеч бир кишининг хакки йўк.
Иккинчидан, хар бир инсон бирор нарса хакида тўгри тасаввурга эга бўлмоги зарур. Бирор нарсани нотўгри талкин этишга, бўяб кўрсатишга хеч кимнинг хакки йўк.
Учинчидан, мусулмонга нима зарур ва нима нозарур эканини яна бир бор эслатиб кўйиш хам жуда мухимдир.”(Акмал Аваз. “Миссионерлик найранглари” маколасидан)Хидоят ойномаси, 2002 йил 4-сон, 6-7 бет
Масалаларни ўрганишда, асосан, машхур ислом Инжилшунослари Ахмад Дийдот, Абдул Хамид Кадрийлар, тутган йўлларни тутдим, яна киргиз биродаримиз А.А. Бойматов ва рус биродаримиз Али Вечеслав Полосинларнинг китобларидан хам фойдаландим. Аллох хаммаларидан рози бўлсин.

Улар: «Яхудий бўлинг, насроний бўлинг, хидоят топасиз», дейдилар. Балки: «Иброхимнинг ханиф миллатига (динига) эргашамиз ва у мушриклардан бўлмаган», деб айт. Айтинглар: «Аллохга ва биз туширган нарсага, Иброхим, Исмоил, Исхок, Ёкуб, асботларга туширилган нарсага, Мусо, Исо ва пайгамбарларга Роббиларидан берилган нарсага иймон келтирдик. Уларнинг орасидан бирортасини фаркламаймиз ва биз унга мусулмонлармиз. Агар сиз иймон келтирганга ўхшаш иймон келтирсалар, батахкик, хидоят топадилар. Ва агар юз ўгирсалар, бас, албатта, улар хилофдан бошка нарсада бўлмайдилар. Аллох сенга улар(ёмонлиги)дан кифоя килади. Ва у эшитгувчи, билувчи зотдир.”(Бакара 135, 136, 137 “Тафсири хилол”дан таржима).

<<< >>>

Аввалги сахифага ўтиш

 

Hosted by uCoz